درمان شناختی- رفتاری در ارتباط با بیخوابی اولیه چکیده بیخوابی اولیه (PI)، حالت شایعی از بیماری های خواب می باشد که عملکرد روزانه را مختل می سازد، کیفیت زندگی را کاهش می دهد و هزینه ها و کاربرد درمانی را برای میلیون ها فرد در سراسر جهان افزایش می دهد. در حالیکه شناخت کمتری از پاتوفیزویولوژی بیخوابی اولیه (PI) وجود دارد، به میزان گسترده ای قابل قبول می باشد که میزبان عوامل شناختی و رفتاری، نقش های مهمی در دائمی ساختن این شرایط ایفا می کند. همچنین، درمان شناختی- رفتاری، چند عاملی (CBT) به صورت درمان انتخابی برای مدیریت شکایت های خواب/بیداری مبتلایان به بیخوابی اولیه (PI) می باشد. این مقاله به برررسی ماهیت و مزیت های نسبی درمان شناختی- رفتاری (CBT) برای درمان بیماران بیخوابی اولیه (PI) می پردازد. بعلاوه، این مقاله به مرور بررسی های حمایت کننده از کارایی و تاثیربخشی بالینی درمان شناختی- رفتاری (CBT) برای درمان شاکی یان بیخوابی اولیه (PI) می پردازد. مباحث مربوط به اجرای درمان و همچنین فاکتورهایی که واکنش های بیماران را نسبت به درمان شناختی- رفتاری (CBT) متعادل می سازند و پیش بینی پیامد یا پذیرش درمان نیز مورد بررسی قرار می گیرند. در نهایت، سوال های باقیمانده در مورد کاربرد درمان شناختی- رفتاری (CBT) در بیخوابی اولیه (PI) مورد بررسی قرار می گیرند و پیشنهاداتی برای تحقیقات آتی ارائه می گردد. کلیدواژه: درمان شناختی – رفتاری، CBT ، بیخوابی اولیه
عضو شوید
عضویت سریع
آمار مطالب
آمار بازدید
